Free banking

Free banking, in het Nederlands: vrij bankieren, is een systeem waarbij het bankieren volledig aan de vrije markt wordt overgelaten. Hierbij worden banken behandeld als elk ander bedrijf in een vrije markt. Banken worden niet onderworpen aan enig toezicht door een overheid of overheidsorgaan, en toetreding tot de bankenmarkt is geheel vrij. Banken dienen wel, net als elk ander bedrijf, hun verplichtingen (schulden) na te komen om te voorkomen dat ze failliet worden verklaard en dat hun assets worden geliquideerd. De vraag of dat fractioneel bankieren toegelaten behoort te zijn, is een discussie binnen het free banking-systeem, waarbij er zowel voor- als tegenstanders voor zijn te vinden.

Onder free banking vallen in ieder geval de volgende vrijheden^[1]:

• Vrijheid in geldkeuze voor de burgers; géén wettelijk verplichte betaalmiddelen.
• Vrijheid voor burgers om banken, munthuizen, gelddrukkerijen en overige financiële dienstverleners op te richten, zonder vergunningen en privileges als ongedekte geldschepping.
• Vrijheid om geld van eigen merk uit te geven.
• Vrijheid voor burgers, bedrijven en banken om geld te accepteren, maar ook te weigeren of tegen korting te aanvaarden.
• Vrijheid voor bankiers om naar eigen inzicht een portfolio in te richten en de rente te bepalen voor het uitlenen en investeren van vermogen en op spaargeld.
• Vrijheid om financiële diensten aan te bieden, zoals betaalwijzen, het uitgeven van kredietbrieven, obligaties, garanties en andersoortige zaken op de bankbalans.
• Vrijheid om bankfilialen op te richten of te fuseren met andere banken of financiële bedrijven.

1. ↑ Vrij Bankieren in 25 Vragen en Antwoorden, website ratiovincit.nl